YANGINDA İLK KURTARILACAK
Rüzgar sakin eserse
Esmez aklım benim.
Yağmurun şiddetini,
Lapa lapasını severim karın.
Deprem de olacaksa olsun yüreğimde
Yıksın adını devrim koyduğum umutları.
Siyah bir zelzele ne güzel giderdi şimdi
Secdeye varmış ruhuma…
Alnı da delinsin hani ruhumun.
Yılışık bir kavgadan ne çıkar?
Simit atar gibi martılara…
Alnının ortasında patlasın yumruk,
Kaybetmeyi göze alamayan kalbimin…
Kaynar sular dökülsün tepesinden aşağı
Pişsin ham kaygılarım.
Karanlığın en koyusunda vurulsun gözlerim uykuya
Şafak sökecekse de artık
Söksün…
İçimde ne kadar umut kaldıysa
Sağır kesilsin tüm dünya
Çalan sirenlerime…
Yangında ilk kurtarılacak nem var ki?
M’S
