SIRTÜSTÜ HAYALLER
İçimizde uğulduyor kalabalıklar
Karanlıkta kalmış gibi birden
Güneşi kim söndürdü?
Kim perde çekti gecenin aydınlık yüzüne?
Koşuşturmalardan yorgun düştük biz
Biz düştük içine, içinden geçerek gecenin
Geç fark ettik yalınlığın içindeki zehri
Zehrin şifasını geç fark ettik!
Kimseye faydası olmayan itiraflara
Üşüştü insanlar
İnsanlıktan çıkarken kapıyı kapatmayı unuttuk
Çarpmayı da yüzümüze…
Şimdi uzak şehirlerin göğünde
Gökyüzü arar olduk
Sırt üstü hayaller biriktirerek…
M’S
