YOLLARIN İNTİHARI

YOLLARIN İNTİHARI
Fikrini alıp yıldızların
Kavruk sıcağına bıraktım güneşin
Taslak halindeki korkularımı!
Yaşamak için erken demeden
Koyuldum yola
Yollar ben çıkmadan henüz
Kurmuşlar pusuyu
Kendilerine!
Kalbinden vurmuş
Beyni birbirine dolanan yolları
Hangi el? Bilinmez!
Yolların eli kanlı
Dilinde mor renkli şarkılar
Kimseden terennüm dilenmeye mecalim yok
Dikenlerimin yollarına batmasından korktuğum kadar
Korkmuyorum yolların eli kanlılığından…
Kimselere kafayı sıyırmışlığım yok diye
Oturup cenk edecek değilim kendimle
Köy meydanındaki sebil çeşmelerin
Her zamankinden daha çok ihtiyacı var serçe gagalarına
Hangi çocuk feragat eder ki oyunundan
Serçeleri ürkütmeme pahasına?
Ve ben!
Keklik ötmesin diye değil ama
Ormanları yakmıştım dillerimle
Oyunundan feragat edemeyen çocukların elleriyle…
Korkaktım
Kalem icat edilene dek korkak yaşadım
Kılıcım paslandı kınında
Yollar birbirinin boğazına benden önce sarıldı
Ben yola çıkmamıştım henüz!
M’S