YALNIZLIĞIN ÜSTÜNÜ ÖRT

YALNIZLIĞIN ÜSTÜNÜ ÖRT

Bir kat daha ört yalnızlığın üstünü
Bir yıldız daha göz etsin sana uzak yerlerden
Güneşi bulutlar ya da gece örtsün
Yalnızlığı ört sen
En sağlam adımlarla arkana bakmadan ört
Duvarlar üstüne gelmez
Inanma!
Yalnızlık üşümez inan bana!
Üşütür ama!
Uykusu rezil olmuş bir papağan gibi tutulsun nutku yalnızlığın
Üstüne gelse de toz kondurma
Bir putperestin taş kalbindeki tanrısına imanı gibi
Bir taştan beklentisi gibi
Utanç verici bir yalnızlık benimkisi
Sen taşların da ört üstünü
Taşlar üşür
Yalnızlık üşümez!
Kendini taşlara
Kafanı taşlara vur 
Dağlara vur 
Dağlar içini yalnızlık
Üşümez ama!
Adem tek başına gelmişti dünyaya
Dünya tek onundu
Henüz icat edilmemişti o zamanlar yalnızlık
Kimseyi de üşütmüyordu üstelik
Kimseler olmadığından 
Üstü de örtülmüyordu yalnızlığın
Üstünü ört sen
Dünyanın üstünü ört
Ne ki yalnızlık!
M’S