TOPARLANMIŞTINIZ
Size geldim toplayıp kendimi
Siz evde yoktunuz
Her yer darmadağın sanıyordum
Topluydu, toparlamıştınız kendinizi
Evinizi de
Dize geldim ben
Dizlerim yorgun
Dizelerim vurgun yemişti
Ayazda kalan ne kadar kelimem varsa
Benden daha şaşkın
Benden daha münzevi
Ayakta kaldım bari otursa mıydım?
Ayaklarım çamur
Islanmıştı üstüm başım
Siz evde yoktunuz
Toparlanıp çıkmıştınız ben gelmezden önce
Buz gibiydi eviniz
Ellerim buz gibiydi
Uzatma dedim, uzatmanın manası yok
Ellerini uzatma
Yok, tutacak kimse
Ocakta çay sıcaktı ama hala
Hala yaşam belirtisi vardı
Yaşam birer birer belirmeye
Kanım kaynamaya başladı
Çayın sıcak olduğu evde
Toparlanıp gitmiş olsanız bile
Toparlamış gitmiş olsanız kendinizi
Vurgununuzdan arta kalan bir yağmura ve
Bir bardak çaya kanardım ben
Çaydan başka ne avutur ki beni?
Odanız da soğuktu
Yüzüm üşüyor
Düşüyordu ellerimden uzatma hevesi…
Uzat dedim sonra
Uzat uzatabildiğin kadar…
Ellerinin havada kalması yeni mi?
Yeni mi bu esvaplar?
Dizilmiş dolabınıza?
Boğazıma dizilmiş ne varsa yüksündüm duvarlara haykırmaktan
Size gitmek kimin fikriydi?
Kimin gelirdi ki aklına?
Aklına eseni yapmak için önce bir akıl
Uzatmak için de o aklı kaybetmek gerekliydi
Yaka paça dışarı attım kendimi
Çay hala sıcak
Eviniz buz gibiydi
Toparlanmıştınız bakıyorum da!
M’S