Şiir yosun tutmaz
Arınır kirinden
Arıtır da insanı!
Dağdan kopup gelen
Coşkun sular gibiyse
Arıza çıkarma hevesindeki
Birbirini itip kakan kelimeler
Şiir yosun tutmaz
Kir tutmaz içi şairin
Yazdıkça yenilenir
Eskilendikçe yazar
Eksildikçe!
Şiir verimli toprakları
Süzer getirir
Münbit ovalar
Şiirle doyar suya!
M’S