SÖZ RAYDAN ÇIKTI
Suratına çarptığım ne kadar söz varsa üşenmedi geri döndü bana
Suratıma hem de
Kendi sözüm ile ayar verdim kendi kendime
Kader diyecektim az kalsın
Az kalmıştı adam olmama
Kime niyet?
Kısmet oldu iğnelemelerim kendime
Sınıf atlayacağımı varsayarak
Çıkmıştı söz ağzımdan
Benden yana olası yoktu
Hep bende kalma pahasına…
Her pazarda gideri olan
Lakin kimsenin üstüne alamayacağı kadar egosu yüksek sözlerim
Gidecek yeri yok
Çarpıldı yüzüme
Ok çıktı yaydan dönmez geri, rahatlığıyla
Devirmiş dağı
Sığınmıştım gölgesine
Vuruldum en yumuşak yerinden kalbimin
Alıcısı olmayan sözler sarf etmek yaradı bana
Yaraydı kanayan
Kanattım kendi yaramı
Kendi sözlerimle
Olsun dedim
Ağırlık olsun bu da bana
Sen seyre dal
Kırılır benim kolum kanadım
Siz kurt postu giymiş kuzular
Sizler de artık
Fark edin
Farkınızda olduğumu
Bana kendi sözlerim
Kendime sözlerim kalsın
Hep yakacak değil ya güneş
Kavuşurum ben de
Sonu gelmez karanlığıma
Söz raydan çıktı gene
Kimi yaralar ki benden gayrı
Kimin sarar yarasını?
M’S