ŞİİR OLUYORDU

 
Bizim daha yarım kalmış bir çayımız bile yokken
Bizim henüz biz diyecek bir halimiz de yokken
Uzaktan gelir sandığımız bahar da saklarken yüzünü bizden
Biz iki kişilik bir bardakla çay içmeye devam etme gayretindeyken
Daha sol yanımız yanmaya başlamamışken
Üzerine örtelim geceyi
Şiiri aydınlatsın örtüsü gecenin
Yıldızlar ne güne duruyor
Ne geceye kaldı umutlarımız?
Kime kaldı?
Kimde kaldı
Sol yanımız?
Soyunduk
Kalabalık giyindik
Ne mi oldu?
Şiir oldu
Yalnızlık oldu
Demli bir çay oluyordu
Biz olmuyorduk
Şiir?
Oluyordu!
M’S
23.34
12.04.13