KUYULAR ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
Ayın altında korkuların ışık saçıyor
Yıldızlar düşmüş şehrin ıssızlığına
Kararıyor yüzünde izdüşümü kaderin
Sebepsiz anlatılıyor kulaktan dolma masallar
Destursuz devler yutuyor umutları
Yorgansızlıktan üşüyen çocukların gıptasındayızdır şimdi
Çölsüz kalan su gibiyizdir belki
Attığımız taşlarla yaralıyoruz kalbimizi
Kuyular çığlık çığlığa
Kimin kulakları sağırsa o duysun
Kimin şiirleri dilsizse dillensin orada kör şairler
Düzlüğün yokuşa tahammülü de ıskalansın
Bilinerek gidilen yollarda!
M’S
KUYULAR ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
