Köyde bana da yer var mı Anam

BANA DA YER VAR MI KÖYDE ANAM
Anam dedi guzum köyde girezler oldu
Kimseye demen benim gözlerim doldu
Yağmır yağmayınca yamacın otları soldu
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Harman yok orak yok köyde iş de yok
Kim gitmez yeter ki değmesin böğrüne ok
Bi’şey yemesem de acıkmam kalırım tok
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Köyün işi ağırdır diye okuduk da iş ettik
Gurbetelde yurt tuttuk da sanki ne ettik
Koyunu kuzuyu bıraktık da uzağa gettik
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Varıyorum köyde artık tanımıyorlar beni
Aynet beynet olmuşsun der köyde emmi
Uzun diyor saçın yakıştıramıyor köye beni
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Mirrov saat koymuş kimse yıkmıyor suyu
Durur mu acep tahtalıda düştüğüm kuyu
Zelderi düşsün kafana ağacın dibinde uyu
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Gızlar gayasına getsek de kefen otu yaksak
Çöğe çıkıp ülkenin çok olan toprağına baksak
Kafaya sadece nerede çay içilir onu taksak
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Garpızbaşı şelalesi kalabalık oluyor gidilmez
Gidilse de soğuk olur orada garpız kesilmez
Hele bi gavır yeri var sıcakta yel olsan esilmez
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Alağöile gitsek de kursak gölün gıranına çadırı
Şepit etmek için yaksa anam gazelinen tandırı
Yemyeşil olur Haziran’da dağlar cenneti andırı
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Meres kavgası başladı köye rağbet artınca
Hiç sevmem diyenler bile çulu köye atınca
Girez çalmaya gidelim gardaş herkes yatınca
Gelsem bana da yer mi köyde anam

Mendemenin boz dilkisi nerde gören var mı
Eski çobanlar nerede hani çorap ören var mı
Harmana gitmiyorum işte beni döven var mı
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Gençlikten gocalığa sakladığım ömür de bitti
Göğ geçinin görpe oğlağı da dağlar da yitti
Kader bizi baba ocağından uzaklara doğru itti
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Karıştırırken sobanın üstünde anam boranı aşını
Kanardı elim yüzüm yemişim oyunda ara taşını
Derdi göğe daş atarsın sen altına tutarsın başını
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Yıldız dağının tepesi sanki eksilmez başımdan duman
Koyunun kuzuya karışması gibi kafam vermez aman
Çökekte görmüştüm geyikleri unutmam aklında heran
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

İftara yakın oğlanlar kızlar dede bunarına giderdik
Kimse kimseyi görmezdi görür gibi işmar ederdik
Açıldık sonradan, eskiden birbirimize yeterdik
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Oğünün parasıynan harçlık için ırgatlık yapardık inşaatta
Poduğunan nani’yi de beş onu da öğrendik ilk hafta
Ağşam olmayacak mı der beklerdik gözümüz sahatta
Gelsem bana da yer var mı köyde anam

Kışın halı dokur yazın yayla yükü çeker çilekeş analar
Koyun güder harman kaldırır yüzü kavruk babalar
Serin diye yurt tutmuş iki dağın arasına rahmetli atalar
Gelsem bana da yer var köyde anam…
Mustafa Süs
18 Haziran 24

Köy yolunda