Kolaysa bulup çıkartın yalanlarımı?

Kolaysa bulup çıkartın yalanlarımı? 

İşimin gücümün arasında yitirdim gücümü

Yok öyle değil aslında

İşim ve gücüm eksiltmedi beni..

Gücümden olduğum doğru

Çizikler ve aklar

Yüzümden olduğum, doğru!

Ne yalan söylemeyecekmişim?

Neyinden korkacakmşım hayatın?

Hayat mı ağarttı saçlarımı

Çizikleri sanki hayat mı çizdi yüzüme?

Gücümden olduğum doğru

Sokulup girmeseydim

Sıyrılmasaydım korkularımdan

Koynuna girerken hayatın,

Bunlar gelmeyecekti başıma

Yalan söylemek zorunda kalmak mesela!

Kimse zorlamıyor mu?

Kimsenin değil mi Umrunda?

Ne ala işte!

Sorana söylenen yalan belki de?

Yalandan ölmek

Yalanınız batsın diyerek hem de!

Gülmekten de ölmedi kimse…

Bir kütüğü omuzlamak gibiydi yalanlarım

Kütüğü yuvarlamak gibi

Kuru ve işe yaramaz

Üzerinize gelmek gibi

İşe yaramaz!

Sırıtır yalnızlık herkesin alnında

Yazmıyor ya!

Hikayemi arındırın kolaysa şiirimden

Şiirimi de hikayeleştirin

Kolaysa?

Kolaysa bulup çıkartın yalanlarımı?

Yaralayanlarımı?

Yaram yardan armağan değil

Yardan armağan yaralarım da yok değil

Yar: Uçurum

Yar: Heves

Yar: Yalan

Uçuruma hevesim yalan

Koca bir yalan!

M’S

22.51  07.04.12

{fcomment}