KİRLET BENİ
Bırakıp gittiğin kadar da kalmadım
Gittikçe ölüyorum
Her gün yeni bir hücre boy veriyor bedenimde
Yenileniyorum
Bir kol, bir bacak yok oluyor günden güne
Yeniliyorum!
Rüyalarım eskisinden daha anlayışlı,
Bu tedirgin ediyor beni.
Sen bir kabus gibi çökmüyorsun üstüme
Dua etmeden uyuyordum oysa!
Sen hangi diyar olsan getiriyordu rüyalar
Mesafelerin anlamı yoktu
Tarih yazılıyor
Kendi kendine düşüyordu satırlara
Satır satır doğramak istiyordum zamanı
Şimdi kalkıp şiir yazmak
Çay eşliğinde
Kime ne kaybettirir ki?
Ölüm bile çekmiyor ilgimi
Kimsesiz,
Tertemiz kalmak uçurummuş
Ki ben aşinaydım sarp kayalara
Geçit vermez kıvrım yollara…
Yoksun!
Dayanılmaz bir umut var içimde
Yeniden al beni,
Yeniden kirlet,
Açık biliyorsun kapım
Yalvar yakar oldum
Dön artık
Benim vefalı yalnızlığım!
M’S
Mustafa Süs