KIRIK DÜŞLER
Ey yağmuru aceleci şehir
Üşengeç adımlarla kayboluyorum içinde
İçime sinmeyen ruhun terk etmiş sanki seni
Öldüğünün farkında olmayan bir hayalet gibi
Delik deşik ediyorsun uyuklayan rüyalarımı…
İğde kokuların kafa tutuyor çocuk günahlarıma
Helâl lokma yemiş akşamlarının elimden tutması olmasa
El’den bir farkın kalmayacak
Bilmiyorsun!
Yokuşunda titriyor yol yordam bilmeyen ay ışığı
Buluttan nem kapmış kaldırımlar üstüme geliyorken
Topraktan ve kokusundan muaf, sızlıyor burun direklerim
Köylü kurnazlığı iklimlerle derdi olanlar
Buyursunlar kafası karışmış hüzünlere
Çiçeğin bilgeliği solunca başlar
Bunu da yazsın bir kenara
Psikolojisi bozuk düş kurmayı marifet sanan şairler…
M’S
KIRIK DÜŞLER
