Kendine İhanet

KENDİNE İHANET

Dur! Dediler

Durduk,

Durduk yere!

Durmadan yürüyecek

Darmaduman edecektik

Önümüze çıkan engelleri

Durakladıkça nefes alma zamanı

Zaman geçivermiş

Geçmiş zaman işte

Öğrendik durdukça

Zaman durdukça

Öğrendik

Zamana yenik düşmeyi.

Pes etmeyi beklerken

Zaman yerine

İçimiz geçmiş

İçimizden geçmişler

Kimse bize ihanet edemezmiş

Onu öğrendik sonra

Durduk yere değil tabi

İhanete kucak açmış

İçi geçenler

İçimizden geç diyenler

Şimdi

Acının meyvesini topluyoruz

Acı çok acı

Yerken ağzımızı

Sonra midemizi yakıyor

Toprağımızı da yakıyor

Toprak toprak olalı

Böyle yanmamış diyoruz

Tohumlar boy verdikçe fidan fidan

Fidanlar daha da acı

Durduk yere değil

Ama ağlıyoruz

İhanetimiz derin

İhanete kucak açtığımız için…

M’S