İyi birine benziyor, dedi.
İyi birine muhtaçtı belli!
Belki kendisi de iyi değildi.
İyi etmek için yaralarını
Herkese iyilik ederdi!
Dokunurdu uzaktan da olsa
Ruhuna dokunulmayan kim varsa!
İyi geliyordu dokunmak
Dokundukça ‘iyi’ geliyordu
İyi insanların elleri çıkıyordu sonra
İçine çekilmiş de olsa!
Asabı bozulan iyilikler
İyilik saçmaya başlıyordu
Naif hallerinden sıyrılarak.
Birinin dokunması şarttı
Dokundu buluta
Göğe uzatıp ellerini
Ve başladı yağmur!
M’S
İYİ!
