GÜZ DÜŞTÜ

GÜZ DÜŞTÜ
Güz’üne düştüm göz göre göre
Gözüne, sözüne düştüm.
Gözlerin Eylül’le Güz
Eylül seninle…
Sonu gelmeyen baharın içine düştüm
Bir Sonbahar yankısı kulaklarımda
Yüzüm kıpkırmızı soğuğundan
Dişlerim titriyor
Geceleyin oluyor tüm bunlar
Güz’ün hatrına.
Kadir kıymet bilenler çoktan gitti
Vefa bulamayınca.
Terk-i diyar olduk göz göre göre
Ne var ki sanki Güz de görse?
Sağır şimdi yaprak hışırtıları
Üzerine basıp geçen ayak izlerine
İz mi kalır Güz’ün gözünde?
Eylül’ü kim depreştirdi durup dururken
Kim derdest etti?
Çullandık mı şimdi biz de
Dalgaların kulakları yırtan sesine…
Dağlar yerinde duruyorsa
Bu Eylül’ün alacağı var bizden.
Gözünden düşmeden Güz’ün
Gelsin artık, darmadağın olduk
Toplasın bizi kadrini bilmediğimiz hüzün…
M’S