GÖZLERİN UNUTMUŞ BAKMAYI
Dokununca yaprağın kırılmış, kurumuş yanına
İçim gazel gazel ezildi avuçlarının içinde zamanın
Eylül mü dersin, delil mi dersin?
Zelil bir bakışla, kayıp şehirlerin izini sürerdim
Boşa geçen zamanların seğirterek arkasından…
Gözlerin de kaybolmuş, bakmayı unutalı
Çok olmuş yani, öyle duydum dağın sesinden
Dereler niye eskisi gibi çağıldamıyor?
Niye koyun koyuna yatmıyor koyunlar dağın koyağında?
Bahar mı üşengeç, güneş mi?
Yoksa anlıyorlar mı beni? Bilemezsin…
Kışın sinesinde bırakıp gittiler diye
Bilmemelisin soğuğun içime çektiğim kokusunu…
El pençe divan duruyor şimdi kuşlar
Kanatlarından kaybolmuş bir halde
Sonu hayırlara geliyor görülmemiş rüyaların
Hayır’da yarışıyor hayrını görmek istediklerimiz
Hayr’olsun diyoruz
Daha ne?
Kuşların kanadını ben dondurmuşsam
Eritmeye gücüm mü yeter kaygılarını?
Kuşların…
M’S
GÖZLERİN UNUTMUŞ BAKMAYI
