GİTTİLER YEDİŞER YEDİŞER (Yedi Güzel Adam)
Yedi güzel adamlar
Birer birer göçüyor
Yedi iklim gibi
Yedi kat tad bırakarak
Dimağlarda!
Yedisinde de
Yetmişinde de
Eğilmeden
Bükülmeden
Dimdik durarak
Diklenmeden
Dimdik duran
İnsanlar bırakarak
Arkalarında!
İnan’ıyorum ki biri
Eylemleriyle
Kevser ırmağının
Diriliyor kenarında!
Pirüpak Dil’iyle diğeri
Kudüs semalarına
Bırakıp gidiyor ruhunu!
ACZ’ini
Adının baş harflerinden alarak
En Zarif anında bile
Zulme taş atmayı sürdürüyor
Elimize sapan taşlarını veren diğeri!
Evlat acısıyla yanıp tutuşanı vardı
Çocuklar üstüne titremesiyle bilinen
Cennet bahçelerinde
Koşturuyor şimdi yavrusuyla
Çeşme başında yatan Alaaddin!
Erdem, şiir yazmakta değil
Ölümün tadına varıp
Ölümden korkmamakta!
Ne yapsın bize ölüm derken
Koşup gitmekte sevenleri
Kelimeler dökülen yolundan!
Kafaları karıştırmamak için
Kafaları karıştıran kelimelerle
Kafası ile yüreği temiz bir halde
Dolaşıyor aramızda Rasim ağabey!
Yedilerden karışan oldu kırklara
Aramızda dolaştıktan sonra!
Nefes verdiler teneffüs edemedik
Gittiler yedişer yedişer
Yerine yenilerini getiremedik!
——–
Diriliş dedi son giden
Şimdi yeniden dirildi semalarda
Kalbimize hüznünü bırakarak…
16.11.’21
M’S