GECESİZ ŞİİR

 
 
 

GECESİZ ŞİİR 
Uzun uzadıya düşünmek için geç kalmış olmayı ne çok isterdim 
Neyi çok isterdim? Onu da bilmiyorum ya! 
Kıssadan hisselerle yön vermeden hayatıma 
Geride kıssalar da bırakmadan yaşamak nasıl olurdu ki? 
Geç kalmamışım, 
Uzun uzadıya düşünüyorum madem! 
Kaç kez daha gecesiz kalmaya tahammülüm var?
Kaç kez şiirsiz dökmeye yüzümü?
Ayrıntısı bol ve sıkıcı hayatlar dinlemek 
Sıkıcı bir hayat yaşamaktan daha mı zor?
Ve tepine tepine üzerimde, benden güç alarak beni yerle bir etmeleri insanların?
Hiç bitmeyecek gibi heba ettiğimiz hayatın ne tür bedeller ödeteceğini bilmek hangi zamana denk düşecek?
Uzun zamandır uzun uzadıya düşünme düşüncemi ileriki bir zamana atmıştım.
Kör kuyular şahit!
Bir boşluğuma denk düştü zaman, hiç bedel ödemeyecekmişim gibi çarçur etmeyi görev bildim.
Kapımın gıcırtısı yoksa, aşınmadığındandır diyerek tesellili iflaslarım oldu benim.
Ne eski defter karıştıracak kadar cesaretim
Ne de yeni defterler kirletecek kadar gücüm kaldı.
Kaldırıldı, kara kaplı kitaplar tozlu raflarına kapısında gıcırtısı olmayan odamın.
Pencereler öyle mi oysa?
M’S