EYLÜL HIZIYLA GEÇEN NİSAN
Önümden akşam üzeri bir Nisan geçti
Eylül hızında!
Yapraklarını dökmeye
Eylül’e öykünmeye ahd etmiş bir Nisan.
Yüzünü çevirdi yüzüme
Yüzümden düşen Eylül paramparça!
Eylül’e çocuklar doğuran Nisan
Farkındaydı ağırlığının
Hangi mevsimi yaşadığının bilinciyle
Eylül’e ağaçlar da büyütüyor
Öğütüyordu kendini
Eylül’ün dişlileri arasında!
Bu döngüde kıvranıyordu
Akşam üstü önümden Eylül hızıyla
Ayağının tozuyla geçen bir Nisan.
Feryat figan yüzler gördüm
Nisan’ın Eylül biriktiren yüzünün arkasında!
İnsanca yaşamak isteyen yüzler
Yüzlercesi kaçıyordu
Belli olmasın diye yüzümüzdeki izler!
Nisan gemisiyle Eylül’den uzaklara…
Ölümsüz iksirler döküyor
Ölümden kaçanların yaprakları
Bilen ve gören ve duyan kimse yoktu
Akşam üzeri
Üzerime üzerime geliyordu
Eylül hızıyla Nisan
Ben yatağımı sermişim sinesine dağın
Bulmuşum derken yolumu
Eylül’ümü!
M’S
Eylül Hızıyla Geçen Nisan
