DÜŞLÜĞÜMDE DÜŞLERİM
Masal dinleyen çocuklar gibiydim
Gülen her yüzü gerçekten gülüyor sandım
Masalımsı bir hayatı iterek elimin tersiyle
Tersinden kalkmış bir dünyanın omuzlarına yükledim kendimi
Sandığım ne varsa sandığıma kitledim de açıp kapağını bakmak gelmedi aklıma
Aklımda ne varsa uçup gitsindi derdim,
Aklım da gidecekti peşi sıra
Korktum
Kendimden korktum, korkulacak ne vardı oysa?
Düşünce gücü ile atomu parçalayacak kadar bağnazdım oysa
Körü körüne inanmışlıklarım vardı
Ayetlerden öğrendim, körü körüne inanmayı.
Düştüm sonra, medeni iki hayvanın cilveleşmesi gibiydi git-gellerim
Gittim, gelmek gelmedi aklıma
Düşlerimi düşlük’lerime biriktirdim
Düştüklerimi de!
O kadar mıydı yaşamak?
Her ölüme erken ölüm diyenler nerede şimdi?
Gecikmiş ölümler yaşıyorum,
Kundağında meme emen,
Kalp yetmezliği çeken bebekler gibi
Yaşlandım, geciktim ölüme!
Düştüklerimi sayma
Sayma benim acılarımı adamdan
Adam gibi acıları olanlardan da sayma beni
Hangi tepeyi aşsam, bir sonrakinde arıyorum kendimi
Bir dahakine yaşıyorum
Sandığımdan daha kolaymış sandığımdaki düşlerimi saklamak
Sırtına bıçağı kendi saplayan minnete mihnet etmeyen insanlar gördüm desem yalan olur
Kaç kez yarıp karanlığı çıkacakken yola
Aydınlıklar kesti yolumu
Kamaştı gözlerim, sözlerim haddini aştı
Düşlerime sığıntı muamelesi yaşatan ruhum
Bedenimden ötelere
Öteki yerlere
Daha büyük tepelere dikti gözünü
Yerle bir ederek rüyaları
Kendini aştı,
Görenlerin gördükleriyle yetinmeleri ne kadar da olması gerekendi
Yetenekleriyle avunadursunlardı
Dursunlar ve çalmasınlardı ardına kadar kapalı kapılarımı
Soyu tükenmiş rüyalarıma ket vurmanın vakti gelse de
Gerçekleşmesi imkansız düşlerimi saklayacağım düşlük’lerime
Düştüklerimle!
M’S