Boşluğun duygularıyla oynuyorum
Koyvermiş isyan benim de peşimi
İçime düştükçe oynuyorum, huyum kurusun!
Boşluğa düşenlerin anlamam halinden
Kendi kurdukları darağaçlarında sallananların da!
Okunaklı bir veda mektubu gibiyim
Elveda demeyi unutmuşum
Bembeyaz, bomboş sayfalarda!
Dilim döner, gücüm yeterse
Şiir demlenir de yıkarsa bendimi
Serilmek için önünde suların
Dimdik duracağım!
Kendi ağzında kendini geveleyen kadınların
Kendinden bile koşar adım kaçması gibi
Geceleri gireceğim kuyunun dibine
Bilir misiniz?
Kuyu gece daha aydınlık olur!
Gece, güneşi çağırmaya yeltenmez kuyu!
Gündüz bile gelmeyen güneş
Kaldı ki gece inecek yerin dibine!
Kuyunun boğazında asılı kalmak da
Dahildir içimde intihar edenlerin çığlığına!