kim bilir belki ben de ağlıyorumdur
belki de gülerken
belki herkes gülüyor sanıyordu
belli ki gülüyordum
belliydi işte
gülüyor, güldürüyor ve
belliydi ki
susuyordum
ölüyordum kimi zaman
şimdiki zaman gibi
öldüğüme inanmıyordu kimse
belliydi oysa
nefes alıp vermek değildi yaşamak
şair öyle diyordu
belliydi
belirlenmişti fark ettirilmeden
kuyudan çıkıp köşeye sıkıştırılmıştı
benliğim
kuyudan köşeden bir yaşam
yusuf bazen
bazen de kafka
minnet etmezdi kimseye
belki de ederdi
ederi neydi ki?
bir parça yangın
bir parçası yangın
bir kaşık su boğulmak için
bir nehir belki
belki akışın yönüydü değişen
yönlendirilmiş bir bakış
sür git kendini dağlara
denizler ve dehlizler sana aç
belliydi
belki gidecek
gelecekti kim bilir?
16.12.2011 02.21
{fcomment}