Dağ-Deniz

kim bilir belki ben de ağlıyorumdur

belki de gülerken

belki herkes gülüyor sanıyordu

belli ki gülüyordum

belliydi işte

gülüyor, güldürüyor ve

belliydi ki

susuyordum

ölüyordum kimi zaman

şimdiki zaman gibi

öldüğüme inanmıyordu kimse

belliydi oysa

nefes alıp vermek değildi yaşamak

şair öyle diyordu

belliydi

belirlenmişti fark ettirilmeden

kuyudan çıkıp köşeye sıkıştırılmıştı

benliğim

kuyudan köşeden bir yaşam

yusuf bazen

bazen de kafka

minnet etmezdi kimseye

belki de ederdi

ederi neydi ki?

bir parça yangın

bir parçası yangın

bir kaşık su boğulmak için

bir nehir belki

belki akışın yönüydü değişen

yönlendirilmiş bir bakış

sür git kendini dağlara

denizler ve dehlizler sana aç

belliydi

belki gidecek

gelecekti kim bilir?

16.12.2011 02.21

{fcomment}