Ceylan
Ürkek bir bakış
İçli bir vazgeçiş
Özgün bir karakter
Varlığını ve kendini keşfedememe,
Yok olmadan savruluş
Belki bir alabora bekleyen umarsızca
Belki de bir kurtuluş
Ne bileyim dağ paklar ceylanı
Sen bir kafese mahkum
Bense başında azat olmanı bekleyen bir yoldaş
Kendi kelepçesinden habersiz…
27 Eylül 200Yedi
{fcomment}