BAHAR
Kendimi kaldırımlara kurban verdim,
Gökte yıldızlar vardı,
Ay vardı
Görmedim
Göremedim.
Bulutlar yarı yolda kestiler yolumu
Yağmurlar da umut olup gittiler
Bahar başını pencereden uzatmış
Kalabalık bir yürüyüş seyrediyordu
Ilık rüzgârlar hâkim
Ay cimri
Bulutlar yoksuldu
Çıkmaza giren ne varsa
Kaldırımlar gibi çekiyordu içine beni
Bahar pencereden uzattığı başını
Aklımda unuttu.
M’S
BAHAR
