Şiiri Zamanla (Kendi Sesimden)

ŞİİRİ ZAMANLA
Biz ilk sustuğumuz günden beri
Müthiş bir baş ağrısıyla
Ve sarsılmaz sallantılarla
Ve kopmuşcasına hengameden
Kapılıp gittik ters istikamette
Ufukta kaybolan gemiye inat!
Biz sustuk
İçimizde bazı konuşanlar vardı
Diline acı biber sürdük
Onlar konuşunca
Yandı içimiz
Dili tatlı olanlar da konuştu
Onların sesleri girmedi kulağa
Onlar yumuşak ve naif idi
Batmayınca hissetmedik
Onları da susturdu zaman
Zamana karşı verdiğimiz
Zamansız mücadelede
Zaman altından şiir yürüttük
Şiirsiz kalanlar
Zamanı kaldırıp bakmayı
Zamanla
Başını kaldırıp bakmayı akıl edemediler…
M’S