• ŞİİR
    İnsana benziyordu,
    Gözlerimle gördüm
    Yüzünde çizgiler
    İçinde kaygılar vardı
    Binlerce duyu organı barındırıyordu bünyesinde…
    Kaşını gözünü çıkarmışlar ilk çağlarda
    Kulaklarını kör tıpa ile kapatıp
    Dişlerini dökmüşler
    Hınç bir yumrukla!
    Gerisi insandı gördüm!
    Saldırıyor
    Gülümsüyor
    Sitem ediyor
    Ağlıyor
    Ağlatıyor en çoğu…
    İçi boş kiminin
    Kimi bir kelimeyle yıkıyor duvarları
    Ayaklarına dokunan olmadı diye
    Kendisi bağlamış kocaman bir dağın tepesine
    Nuh’un gemisi mübarek!
    Şiir!
    Hiç insana benzer yanı var mı? demeyin
    Başlıbaşına insan…
    Yorgun düşünce geceye
    Kelimeleri tükenince heceye sığınan
    Çoğunlukla ters yüz
    Kimi zaman yalın!
    Büyük bir iştahla kalkıp
    Gidecek yeri olmayan misafir gibi
    Sürekli ayakta!
    Dolanıyor,
    Ayak altında!
    M’S

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YouTube