SEBEBİMİ BİLMİYOR BAHAR

SEBEBİMİ BİLMİYOR BAHAR

Şimdi ben de rüzgârın yarım bıraktığı yerden başladım esmeye
Yarım bıraktığım bir hayatın ense kökünde nefesim
Yürü dedim git önümden 
Umulur ki gelmem
Gelemem peşinden!
Niye vazgeçti ki rüzgâr beni peşinde sürüklemekten?
Niye aldım ben üzerime düşmeyen görevini rüzgârın?
Dokunduğum yapraklar kımıldamıyor, kımıldatamıyorum
Çiçekler küsmüş, açmıyor güller
Sebebimi bilmiyor bahar
Soruyorum rüzgâra, esip geçmeme daha kaç var?
Hiç bir cevabım karşılık gelmiyor benim de rüzgârınki gibi
Sorulmayan tüm sorulara…
Fırtına olamadınsa geç git diyorum
Geçirip beni kendimden
İlahi bir buyruk gibi asılı duruyorum bir münafığın duvarında
Fırtına gibi olsam da inanılmayan
İnanılsa bile tozlanan raflarda…

M’S