MEYDANDAN REİS’E MEKTUP (19 Temmuz 2016)

Meydan iki gece Tayyip’im lafta
Millet katili ile millet bir safta
Bir de evde duranlar var rahatça
Halimi düşünüp yanma Reis’im
Direnmek mi? Elbette! Daha ölmedim!
Direniş! Bir uzun yol, ölüm döşeli
Üstümüzde dönen uçak üçgen köşeli
Tanklar da geri döndü millet yola düşeli
Bebekler ağlıyor korkudan bomba yağdırıyor uçak
Cehennem azabı sanki, ne ayak dayanır bu acıya ne tırnak
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?
Bir idamlık ayı vardı meydanlarda asıldı
Sıfatına hain dedik mühür basıldı
Darbe yapacaktı güya dibe çakıldı
Ondan geriye kalan boynu bükük ve sefil
Hâlâ ona tapan adı şakirt binlerce rezil!
Saat dokuz dedi mi bir yırtıcı zil
Sayım var meydanda hizaya dizil
Tek yürek halinde yazıl ve çizil
Yiğitler bayraklarla birbirine denk
Kaygılar aynı dertleri vatandır tek!
Çaycı kur meydana semaveri içelim çaydan
İçimizdeki hainlere ayırma paydan
İlham alalım gecemizi ışıtan aydan
Karıştır çayını gebersin Pensilvanya ayısı
Teslim edin Reis’e kaçmış görelim sayısı?

Necibim Fazılım eşliğinde Mustafa SÜS