Akşam,
Böğrüne boşluk yemiş gibi
Çıkıyor zıvanadan.
Yağmurun otları tükenmiş
Rüzgârın harmanı da!
Aklı başına gelen ihtiyarın
Tutmaz olmuş elleri
Dünya kıyam halinde
Kuşlar tedirgin
Kaypak sevinçler
Terk etmiş yerini
Huzursuz dinginliğe
Hayatı ağına düşürenin
Dolaşmış eli yüreğine
Damarlar patlak veriyor artık
Ölmeye değer şeyler arıyor
Ölümü hak etmeyen insanlar
Günahın kefesinden muzdarip…
