TÜRKÜYE ÖYKÜ
Çamurda oynadıktan sonra ellerimizi temizlemek için kazağımıza silerdik.
Üstümüz başımız kirlenir ama ellerimiz temiz kalırdı.
Ellerimizden tanırdı insanlar bizi!
Biz insanları bize verdikleri çaydan tanırdık ta çocukken!
Çay bardağı kirlenmesindi!
Tek derdimiz eve varınca anamızdan duyacağımız laflardı.
Duyardık
Duyarsız kalırdık
Sobanın üstünde kaynayan çaydanlığın üzerine koyup ellerimizi
İçimizi ısıtan dünyaya dalardık!
Şimdi? Ellerimizde bir türkü
Çekip çeviriyoruz dünyaya yüzümüzü :
”Anamın babamın acı sözleri
Bal oldu gidelim bizim ellere…”
M’S
TÜRKÜYE ÖYKÜ
