İTHAMKÂR BAKIŞLAR (Öykü)
İTHAMKÂR BAKIŞLAR (Öykü)
Kaldırımda yürürken yaşlı bir adamın ellerinden ağır olduğu belli olan torbaları almak istiyorsun,
Adam dönüp bakıyor sana, ağır bir itham var bakışlarında.
Gözleri çökmüş, yüzündeki çizgiler ark sanki gözyaşlarına.
Torbayı sımsıkı tutuyor, vermiyor, vermek istemiyor.
Hırsız, uğursuz, serseri olmadığını bildiği halde, yükünü almak istediğini bildiği halde vermiyor.
Israr etsen belki de sındıdan çıkma laflar, küfürler yiyeceksin.
Bıyıkları sararmış, sakalı darmadağın, başında inkılaptan kalma bir şapka, zorla tutunuyor belli ki hayata.
Elleri sağlam. Sağlam tutmuş torbaları. Ayakları da sağlam basıyor yere.
Ha gitti ha gidecek.
Bakışları duruyor üzerinde, itham edici bakışları.
Yorgun düşüyor bazen. Bakışlar yorgun düşer mi? Düşüyor!
Evlat diyor.
Baban var mı?
Var diyorsun…
Onun yükünü taşıyor musun? diye soruyor.
Evet, yanında iken tabi ki taşıyorum, diyorsun.
Niye yanında değilsin? diyor.
Çökme, yorulma sırası sana geliyor.
Uzaklara bakıyorsun, dalıp gidiyorsun. Torbaların yüküne can kurban diyorsun, okuyor adam yüzünden, içinde olup bitenleri.
Torba, yükü ne ki evlat diyor adam.
Dünya yükü ne ki?
Ben taşırım, alışığım ben taşımaya, benim işim bu, taşımak, diyor.
Taşımayı öğretmiş olsaydım, torba yük olurdu, elbette sana da verirdim, yardımına ihtiyacım da olurdu.
Git, babanın yükünü taşı evlat.
Herkes babasının yükünü taşırsa dünya daha hafif olur, yükü daha yeğni olur…
Torbaları vermedi adam sana. Torbanın yükünden daha ağır yükler verdi, omuzuna da değil üstelik.
Arkasına bakmadan gitti adam.
Seni unuttu bile. Kendisiyle olan savaşta o. Her adımında bin kahır.
Hayırsız evlatlarına toz kondurmayan bir baba.
Kendini yetiştirmeye çalışırken, her şeyin yükünü çekerken, evlatlarının da yükünü çekerken, evlatlarını yetiştirmeyi unutmuş bir adam.
Gitti gitmesine de, bakmadan ardına… Gözleri dolaşıyor ellerinde senin, yüzünde yorgun düşen, ithamkâr bakışları dolaşıyor.
Adam geri dönüp,
Git babanın ellerinden öp, evlat yetiştirmesini bilmeyenlerin de yükünü taşıma! diyor…
M’S
