GİT, ŞİİR GELSİN
Bir yetimin başını okşuyor gibiyim
Dokunurken kelimelerime
Hani yazmadan önce.
Şefkat mi merhamet mi bilmiyorlar
Ben de bilmiyorum.
Kelimelerim savaşta benimle
Kimisi yeni çıkmış gibi sevişlerden
Hani belli edeni yok…
Ya ben neden esiri olmayayım ki?
Bunca emeğime rağmen.
Neden üvey evlat gibi olsun kelimelerim?
Su döker ya analar evlatlarının ardından gelsin geriye diye?
Şairler kelime kelime şiir döküyorlar
Gelmesin gidenler diye!
Yalansa yalan işte.
Son bir kez daha okşamak gerek,
Saçını, başını,
Dökülen kelimelerin,
Gidenlerin arkasından…
Bütün gururu ayakların altına alıp
Çok yüksek bir tepeden,
Kimseye tepeden bakmadan
Bağırmalı insan,
Döktüğü şiirlerin ardından.
Giden gelmez
Şiir gelir umuduyla…
M’S
