Ezbere ağlıyordu bir kadın
Çocukça hatta
Kuş seslerini bastırıyordu hıçkırıkları
Ortada kuş yoktu
Çocuk da yoktu
Kadın yoktu
Ağlama sesi de yoktu
Gözyaşı vardı sadece
Yağmurun sesini
Görüntüsüyle bastırıyor
Nisan da gelecekse gelsin diyordu!
Kadın da
Kuşlar da
Çocuklar da
Ağlamayı
Eylül’e bırakmış
Buhar olup uçmuşlardı
Mavi göklere!
M’S
YOKTU!
