Mostar,
Yıkıldığında yıkıldık
Kırıldık,
Yerle yeksan olduk!
Kardeşlikle atıldı köprülerimiz
Köprüler kuran bir millettik oysa
Gönüller kuran
Gönüllere köprü inşa eden!
Bizi senden önce yıktılar Mostar!
Sana el uzatmayalım diye
Seni bağrımıza basmayalım diye
Elimizi, döşümüzü kırdılar!
Başımızı kesip
Başsız başsız dolaştırdılar bizi!
”Toprağın altına girince
Toprak olacağız sandılar!”
Tohum tohum
Tomurcuk tomurcuk geldik!
Köprüler kurmaya
Gönüller inşa etmeye geldik!
Yüzünüzdeki burukluk geçmemiş
Binaları kevgire döndüren mermiler gibi
Ruhunuz delik deşik belli!
Ey Mostar
Affet bizi
Kır n’olur kır kalbimizi
Aşkedip tokadı suratımıza
Kendimize getir
Öldür bizi!
Yenilenelim!
M’S