Ben en çok dikenli otları sevdim
Çiçeği olsa da uzaktan dalarsın seyre
Yalnızca karınca gibi hayvanlar dolaşır bedeninde
Ve batmaz karıncaya dikenleri!
Avuçlarım bazen anlamsız bir hoyratlıkla
Kanatmak için ellerimin umarsızlığını
Verdiği acıyı tarif edebilirim de üstelik
Dokunduğunuz insanların
İnsanlıktan çıkarken size verdiği acıyla eş değer değildir!
Şimdilik bunu bilin yeter!
Ben en çok çiçekleri koparmaya kıyamayan
Karıncayı incitmeyen
Baharı, hayvanları, çocukları seven
Onlar için canını bile vermeye hazır olduğunu söyleyen
Lakin etrafındaki insanlara dikenli ot gibi davranan
Onların ruhuna işkence etmekten kendini alamayan
Ve bunu yaparken de hiç rahatsız olmayan
Hatta vicdanını rahatlatmak için
Sürekli sebep arayan
İki yüzlü insanları sevdim!
Avuçlayarak onları
Kör etmek için dikenlerini
Batmasın diye başkasına
Göz kulak oldum hep onlara!
Gözümden, kulağımdan oldum!
M’S
GÖZ KULAK
