İçimizden geçen ırmaklar
Bizi alıp denize götürüyorsa
Yeterince sağlam
Yeterince köklü değiliz
Yapay bir dağ gibi
Omuzsuz tepeler gibi
İçten içe eriyip
Yok oluyoruz!
İçimizden akan ırmaklar
Yağmurun da şiddetiyle
Çoğalmıyor
Ve beslemiyorsa
Yeşertmeye çalıştığımız fidanları
Ve devasa ağaçların serinliğinde
Çay yudumlama hayallerimiz yoksa…
Yoksa biz birer ölü müyüz
Dağ vurgunu yemiş…?
M’S
DAĞ VURGUNU!
