Çalı dikeni gölgesine muhtaç yalnızlıklar bilirim
Toprağa saygıdan yere düşmeyen yalnızlıklar
Kaygısıyla alıp veremediği vardır, iyi bilirim
Kavgasıyla savaşı var mâna derdinde yalnızlıklar!
Çok mu hırpalanmış?
Çok mu bırakmış kendini kalabalığın kollarına?
Hayır!
Su vermeye gerek duymamış meyve vermeyen ağacın dibine
Kurumuş dalları, dökülmüş yaprakları kalmış dımdızlak ortada!
Çalı dikeni gölgesine muhtaç kalmış yalnızlar bilirim!
Çalıya sarılıp yatmış da kanamamış hiçbir yeri
Kanmamış uykuya, çalının dikenli koynunda!
M’S
ÇALI DİKENİ!
