BEN İYİYSEM DÜNYAYI KİM KİRLETİYOR? (Deneme)
Dünya kirleniyorsa dünyayı başkaları değil bizim hayata bakış açımız kirletiyor.
Ya zulme sessiz kalmamız ya zalimin yanında yer almamız ya mazluma yeterince omuz vermememiz yüzünden kirleniyor dünya!
Temiz kalmayı başkasından beklememiz de bunların en başında geliyor.
Yanlışına tahammül beklediğin insanın hatasını ayyuka çıkardığında kirletmeye başlıyorsun dünyayı.
Başkasının yaramaz çocuğuna nefret beslerken onu yetiştirenlere olmadık laflar ederken kendi çocuğunun etrafı kırıp dökmesine ses çıkarmadığında başlıyor dünya kirlenmeye…
Tenhada işlediğin günahı kimse görmüyor nasılsa deyip başkasının ufak tefek günahlarını ifşa ettiğinde kirleniyor dünya.
Başkalarının hayatını didik didik ettiğinde başlıyor kalbinde lekeler, tecessüz gibi, Allah’ın kesinlikle yasak ettiği bir günahın peşine düştüğünde peşinde kimse kalmıyor, kirlerin ve pis kokun yayılıyor etrafa ve gene kirlenmeye başlıyor dünya.
İlminle amel etmeyi aklına getiremediğin sürece, kirletiyorlar dünyayı dediklerine örnek olamıyorsun ve katkın daha da büyüyor dünyanın kirlenmesine.
Yaptığın birkaç iyiliğin, harcadığın üç beş kuruşun seni kurtaracağına olan inancın neticesinde fitneden uzak kalmayışın seni daha da kirli hale getiriyor.
Kalbinin temiz olmasına insanları inandırmış olmanın rahatlığıyla o kalbi yaratanın peşinden gitmeyişin simsiyah yapıyor o kalbi ve içinde yaşadığın dünyayı.
Dünya durup dururken kirlenmiyorsa, senin, benim, onun hepimizin katkısı varsa bunda,
Geçip aynanın karşısına, neden başlamıyoruz arınmaya!
Arınmanın yükü mü ağır geliyor? Kirlerin yükü daha mı hafif yoksa?
Ya da biz niye kirli olduğumuzu kendimize itiraf etmekten kaçınıyoruz?
Her insanın kirli tarafını anlatırken acaba kendi kirlerimizi kamufle etme derdine mi düşüyoruz?
Ben iyiyim dedikçe bize insanlar belki inanıyor da, Allah’ı nasıl ikna etmeyi düşünüyoruz?
Ki Allah’tan başkasının ikna olup olmayacağının aslında bize bir fayda sağlamayacağını ne zaman idrak edeceğiz?
M’S