KURTAR BENİ ÖĞRETMENİM
Yolda kaldım uzat elini
Yokuşta kaldım,
Sil terimi öğretmenim.
Üşüyorum, ısıt beni
Kalbim boşlukta geçmiş kendinden
Doldur beni
Kendime getir öğretmenim.
Pusulamı kaybettim kimliksiz bir denizde
Yelken ol öğretmenim.
Dilim dolaşıyor konuşamıyorum,
Sözüm ol!
Karanlıkta dolaşır gibi dolaşıyorum
Göremiyorum gündüz vakti
Gözüm ol öğretmenim.
Anam tutuyor bir elimi
Tut sen de diğerini öğretmenim.
Yürüyorum kenarında dünyanın
Oldukça yalnız ve hissiz
Dizime fer ol öğretmenim
Bakıyorum manzara güzel diyorlar
Gördüğüm her şey renksiz
Ebem kuşağım ol öğretmenim.
Uzaktan da olsa söyle varlığını
Yalnız kalmam
Babam yanımda zanneder
Gülerim öğretmenim.
Boz kurulu düzeni
Darmadağın et keşmekeşliği
Durdur insanlığın gittiği
Kötü gidişatı
Sende tüm umut öğretmenim.
Yalan hoşuma gidiyor mesela
Kurtarıyor beni zılgıttan
Zılgıt verene de
Bana da
Unuttur yalanı öğretmenim.
Başkasını kötülemek rahatlatıyor içimi
İçim ferahlıyor hemen
Unutuyorum kötü yanlarımı
Balyoz gibi in tepeme
Başım üstünde yeri var
Kurtar beni en kötü huyum olan
Başkasını kötüleme huyundan
Sen yaparsın öğretmenim!
Kategoriye ayırdım insanları
Sevmiyorum benim gibi düşünmeyen
Benimle aynı ırktan olmayanları
Sözde sevdiğim fakiri
Özde sevmez oldum
Özde gıpta ettiğim zengine
Sözde feryat ettim
Hayatım bir dilemma
Adam et beni
Kendime getir öğretmenim
Kayıt düşelim
Sonu gelmez yarına!
Seni üzerler
Seni kırarlar
Gittiğin yolu bilmez
Verdiğin emeği bilmez
Yok mu etrafta
Yığınlarca
Bir sürü kendini bilmez
Sen onları da adam edersin
Uzat elini, hoşgör
Gör sen yine de
Allah yarattı onları da
Onları da gör ve
Yürü o zaman kutsal yolda
Yanındayım
Yanımda ol öğretmenim…
Mustafa Süs