Hiç unutmam, yıllardır bize çok ciddi bir gerçeği hatırlatırlar ve derler ki…
Dedenin diktiği ağacın gölgesinde oturuyorsun, sen ağaç dikmezsen çocuğun gölgesinde oturacak ağaç bulamaz…
Bu gerçeği hatırlamak yetmiyor, doldurup bagajı bir yolunu bulup herhangi resmi bir etkinlik beklemeden düşüyoruz dağ yollarına…
Bir fidan dikmenin bir insana verdiği huzuru seksen 4 insanın iltifatı veremez buna inanın…
Ayrıca, derdimizin, kederimizin bize verdiği sıkıntı, bunalım, psikoloğa ihtiyaç duymadan savrulur gider…
Hele arka planda Neşet baba bir gurbet türküsü havalandırıyorsa…
Ohhh tadından içilmez biraz sonraki çay…
(Kanalıma abone olmayanın içtiği çay kabul olmasın)
