Tefekkürler Türkiye (Deneme)

TEFEKKÜRLER TÜRKİYE!
Bugün coşkuyla yürüdüğün yolda yarın olmayabilirsin.
Bugün zorla gittiğin yere yarın sevinerek gidebilirsin.
Bugüne dek elde ettiğin kimi şeyleri yarın yitirebilir ya da çok çalışıp da elde edemediğin şeylere yarın kavuşabilirsin.
İnsan olanın başına her şey gelebilir…
”Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa üzülürüm.” der Büyük Yunus.
Sevinmek için de yerinmek için de denge mühim.
Elimizdeki nimetler için sevinmeyelim mi yarın onlar olmaz diye?
Hayır, elbette sevineceğiz, şükür edeceğiz fakat onlar daima elimizde duracak diye bir garantimizin olmadığını da bileceğiz!
Yokluğa da aynı şekilde.
Bugün yoksa yarın olabilir ümitsizliğe düşmeden, ye’se kapılmadan hayatımıza yön vereceğiz.
Dünü, geldiğin yeri unutmadan, geçmişi geleceğe taşıyarak, geçmişi bir otokontrol sistemi gibi aklımızın bir köşesinde barındırarak devam edeceğiz yolumuza.
Allah verdiği nimetin kıymetini bilmeyeni yoklukla imtihan eder.
Hem verilenin kıymetini bilmek hem de verilmeyene isyan etmemek gerek.
Başımıza ciddi bir iş geldiğinde,
”Olandan korkma, olan gelir geçer ve ne olduğunu biliyorsun en azından, olacak olandan kork.” derdi rahmetli dedem.
Karamsarlığa sürüklemek değil amacım.
Etrafınıza bir bakın, Karun gibi hayat yaşayanların bir kısmı çok fena halde.
Şımarmak, eldeki ile övünmek, eldekini başkasının gözüne sokmaya çalışmak, kıymet bilmemek, şükürsüz hayat sürmek, daha fazla kazanmak için kanaatsız olmak, rüyasında bile parayla, malla hemhâl olmak…
Bunlar kaybetmeye götürür insanları…
Kazandığı itibarı, kazandığı makamı, kazandığı manevîyatı bir kalemde kaybeden insanlar gördük.
Yarına çıkma garantimiz yok diyoruz ya, bu cümle ölüm için geçerli! Ve ölüm kurtuluş kimisine…
Yarına elimizdekilerle çıkma garantimiz yok diye düşündük mü hiç?
E o zaman?
Tefekkürler Türkiye!

M’S