PARLAK İNSANA TAHAMMÜLÜ OLMAYANLAR!

PARLAK İNSANA TAHAMMÜLÜ OLMAYANLAR!
Kimsenin kimseye muhtaç olmadan yaşaması neredeyse imkansız, herkes birbirine bağ(ım)lı halde yaşamak zorunda kalıyor.
Akrabalık, dostluk, arkadaşlık, iş arkadaşlığı bağlarından söz etmiyorum o bahs-i diğer…
Kendine, yapıp ettiklerine, ufkuna, birikimine güvenmeyen insanlar da, kendine güvenenler de birilerine bağımlı halde yaşıyor.
“Sen altın gibi ol da, çamura düşsen de seni alıp değerlendiren olur” özdeyişi günümüzde geçerliliğini çok da korumuyor.
Etrafta görüyor veya duyuyoruz.
Çok iyi işler başaran, dik duruşlu, tabiri caizse omurgalı diye nitelendirdiğimiz insanlar birden görevinden alınıveriyor.
Ya yerine karar sahiplerinden birinin yakını atanıyor ya da;
“Aman bu pek fazla parlamasın, bunun parlaklığı bizi gölgede bırakır!” denilerek görevden el çektiriliyor.
Nitelik sahibi olmanın, yakın veya uzak çevrende sevilir, saygı duyulur bir kişi olmanın, liyakat sahibi olmanın falan önemi kalmıyor.
Hal böyle olunca da, iyi iş yapmadan görevinin başında uzun süre kalabilenler, nasıl uzun süre görev başında kalınacağının ipuçlarını veriyor bizlere:
“Karar verici kişilere yakın durmak!”
Şunu demek istemiyorum:
Herhangi bir görev beklentisi içinde olanların kendisinden başkasına görev verilince o görev verilen kişileri amiyane tabirle yalakalıkla suçlaması bana hiç inandırıcı gelmez, o yüzden yalakalık yaparak görev alanlar değil benim demek istediğim.
Hiç iş yapmayan, sıradan insanlar karar vericilerle yakın temas kurunca görevden alınmıyor da, nitelikli dediğimiz kimseler görevden alınıyorsa burada durup düşünmek gerekir.
Ben yaptım oldu! Demek kolay lakin bu millete hizmet etmek isteyenlerin hevesini kırmak 80 milyon vatan evladının hakkına girmek demek değil midir?
Demez mi insanlar?
“İyi iş yapanların iş garantisi yok, biz birilerine yakın duralım nasılsa iş yapmamıza da gerek yokmuş!”
İnsanları özgür bırakın beyler, özgün olmalarını, iyi işler yapabilmelerini istiyorsanız kimseyi size veya bir başkasına bağımlı hale getirmeyin!
Kötü iş yapan ya da yan gelip yatan varsa da vurun kıçına tekmeyi, babanızın oğlu olsa bile!