İNSAN KÖPEKTEN DAHA SADIKTIR!
Bakmayın siz köpeklerin insanlardan daha sadık olduğu söylemlerine…
Öyle insanlar vardır ki köpeklerden daha sadıktır.
Hiçbir zaman sadık olduğu şey(ler)e ihanet etmeyenlerden tutun da, sadık olduğu şeyleri sürekli artıran, sadıklık konusunda doyumsuz diyebileceğimiz nice insanlar vardır.
O insanlara saygı duymamak da mümkün değildir.
Köpek, acaba yarın ekmek verir mi diye düşünmez mesela… Sadık olduğu sahibi eğer onu aç bırakırsa ona teslim edilen ekmeği yer.
Ona havlamaya başlar hatta yırtıcı bile olabilir.
Ama insan öyle mi?
Sahibi önüne birkaç kemik atar, o kemiğin iştahıyla sağa sola saldırır. Kemik vermeyi kesse bile sahibi, yarın gene işi düşer diye sahibinin gösterdiği yere saldırmaya devam eder.
Tam manasıyla umudunu keserse ancak başka sahipler arar.
Yeni sahibi bir önceki sahibine havla dese hiç çekinmeden havlar.
Hani sadıktı diyeceksiniz?
Evet, insan sahibine değil kemiğe sadıktır.
Otoriteye sadıktır. Paraya sadıktır. Makama mevkiiye sadıktır.
Hiçbir şekilde taviz vermez sadakat konusunda.
Sahipleri bile dilini ısırır. Para babaları bu tür sadık köpekleri pardon insanları arar bulur. Onlar bulmasa da bu insanlar sadakatini ispat ederler uluorta ve reklamlarını da yapıp kendilerini satarlar.
İlla para babası olması şart değil, önüne kim kemik atarsa onun köpeği oluverirler.
Hani meşhur bir hikaye vardır:
“Padişahın soytarısı Alinazik yemeğini padişaha her fırsatta övermiş. Padişah ölmüş yerine geçen padişah da Alinazik değil Kuru Fasulye yemeğini severmiş. Soytarı bu sefer Kuru Fasulye yemeğini övmeye başlamış.
Etrafındakiler:
Sen ne iki yüzlü adamsın be, dün Alinazik yemeğini övüyordun, bugün Kuru Fasulyeyi övüyorsun, demişler…
Soytarı durur mu, yapıştırmış cevabı:
Ben yemeğin değil padişahın soytarısıyım…”
Bir soytarıdan, bir köpekten daha çok sadık insanların kendilerine ait fikirleri olmaz.
Omurgasızdırlar.
“Her yöne yanlıdırlar.”
Sahiplerinin iyi dediğine iyi, kötü dediğine kötü demekle ün salmışlardır.
Bunların içine her türden insanı koyabilirsiniz.
İktidara, muhalefete, şeyhine, liderine, üstüne, patronuna, parasına, para babasına, mala mülke tapan insanların yegane özelliği budur. Ve bu insanların hiçbir kutsalı yoktur, tek kutsalları taptıkları şeylere sadık olmalarıdır.
Bunlar köpekten daha sadıktırlar.
İNSAN KÖPEKTEN DAHA SADIKTIR!
