DARMADUMAN

Darmadumanım işte,
Düzenli ve hiç bir sorunu olmayan insanlar gibi kargaşa yaşıyorum içimde 

Öyle yerli yerinde,
Öyle sahipsiz ki duygularım 
Kendinden hafif bir dala konmuş kuş gibi
En zayıf rüzgârdan bile ürküyor
İlla güçlü bir rüzgâr bekliyorum 
Yağmurlar kanatlarıma çöküyor
Savunmasızlıgıma dil uzatıyor toprak
Şimdi alıp gitmek var kendimi 
Alıp kendimle gitmek

Bir kargaşa
Bir deprem kentine 
Savaşlarda yanlış tribüne oturmuş
Diğer milletin gam-ı diğer fertleri gibi
Atılan hiç bir bombaya ses etmeyişim var
Yeter ki üstüme yağsın
Yeter ki beni sahiplensin
İçi dolu her bombayı kucaklayasım bu yüzden
M’S
Facebook yorumları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir