ÇAYDA KENDİMİ GÖRDÜM
Ben çay dedikçe çaydan soğuyan insanlar gördüm.
Ellerimle, kulaklarımla gördüm.
Çay gelince dile, kalkıp giden,
Dillere destan olan çaya
Kıvrılan burunlar gördüm.
Oysa çayda ben imkansızı
İmkansızın sızısını gördüm.
Vuslatı gördüm çayda
Kavuşunca kaybolmayan anlamı gördüm.
Yalnızlığı,
Kimsesizliği ,
Kalabalığı gördüm.
Bir Sezen şarkısı düştü dilime
Bir Kafka feryadı.
Hepsinin içinde kendimi gördüm.
Ölümün pek de uzak durulması gereken bir şey olmadığını gördüm.
Gördüm kolay olmayacağını
Elbet unutulacağını
En keskin acıların bile…
M’S
