Bir Ağrı Yakıldıkça Sevilmeli -İsmet ÖZEL

Bir Ağrı Yakıldıkça Sevilmeli 

Gecenin dürüstlüğünden herkes kuşkulanır

korkulur o kuş yüklü iniltilerden

ve mor ağzını gecenin kumuna batıran ben

çağdaş serüvenler adına

bütün fotoğraflarını yakan

yakan ve bekleyen.

Çarpar yüzü bir çocuğun mezarlara

yine de ağartamaz tanımını gecenin.

Ezgisiz ama esnaf bakışlarıyla soyunan bir kadın

ayartılmaya uygun o çok baygın yerlerim

ağartamaz

çünkü çocuklar yağız bir öpüşle korunur

ben yakarım çağımın ellerini. Ben bekliyenim.

Gecenin kıyısında benden konuşulur.

Kara bir irin akıyor

öpünce o yıkılmış gülüşünden çocukların.

Kara bir salgıdır çünkü büyük

serüvenler ve çocukların soluk alışları da.

Ürker herkes üşümüş bir anahtar olagelmekten

bir çocuğun şehri çarpar yüzümün varoşlarına.

(1964)

İsmet Özel

{fcomment}