Bir insanı unutmak bir insandan vazgeçmek
bir insanı unutmak hayatından sonsuza kadar çıkarmak zorunda kaldınız mı hiç
hani ölmüş gibi
hani uzatsanda elini tutmayacağını bilmek gibi
her an kapıdan içeri gülümseyerek gireceğini bekleyip ama aslında hiç gelmiyeceğini de bilmen gibi
ne zor şey ölmediğini bilmek
ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması
özlemde bu kadar özlemek
etini kemiğini yakarcasına özlemek
bu kadar özleyip onu görememek
ona dokunamamak onu işitememek
ne kadar umutsuz bir arayıştır o
kalabalık caddede geçen binlerce yüze bakmak
belki bir kez daha görebilmek için yüzünü
belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düşünmek
belki şu anda arkamda yürüryen insanların içinde biryerde demek
belki şuan üzerimdedir gözleri diye paronayaları yaşamak ne zordur
ne kadar eritir insanı farketmeden
bir sinema koltuğunda sende iki kişi gibi oturdun mu hiç
hiç iki kişi gibi zevk aldınız mı
bir konserden yalnız başına
güzel bir kahve keşfettiğinde güzel bir film izlediğinde güzel bir şarkı dinlediğinde
güzelliklerin eksik kaldıklarını hissettin mi hiç
bir kalabalığın içinde hiç yarım vucudunla sallandın mı ortada
hiç iki kişilik beyniyle yarım insan olabildin mi
baktığında aynada sadece yüzünün bir yarısını gördüğün oldu mu hiç
sana hayatındaki en büyük yoksulluğu yaşatandan nefret edemediğin zamanlar oldu mu hiç
hayatta inandığın bütün değerlerini alt üst eden birisine aşk şiirleri yazabildin mi
onu içinde korumanın seni yok etmek olduğu zamanlara feda oldun mu hiç
içinde ağlayan çocuğa umut şarkıları söyleyemediğin,özlemini susuzluğunu,açlığını gideremediğin zamanlar oldu mu hiç
kanayan yarasını gördüğün ama merhem olamadığın zamanlar
hiç çaresiz kaldınız mı siz?
hiç çaresiz kaldınız mı siz?
Yazarı yok… Ağlatan diyelim kısaca
[youtube]NFCkFXgf70U[/youtube]
{fcomment}