• ALİ
    Zırnık koklatmazdı soğuğundan kimseye
    Yüzünden önce gülerdi yüreği
    Kim düşecek olsa yere
    Sererdi düşmeden kendini
    Sövüp sayardı isyan eden herkese
    Asilik isyankâr olmak değildi ona göre
    Yeterince kaderci
    Gereğinden fazla çelişkili yaşardı hayatı
    Yıldızları indirip yere, başıboş hayaller kurmaz
    Seyrederdi
    Seyre dalardı yalnızca
    Ay ondan habersiz doğmazdı meselâ
    Görmek istemezdi güneşin yakan yüzünü
    Kimi kimsesi yoktu
    Bakmayın başının kalabalık olmasına
    Kimseyi kendisi gibi zannetmez
    Kimseye gönül vermezdi
    Alabildiğine fakir
    Verebildiğince zengindi
    Kendi kendinin tek yumurta ikizi gibiydi
    Kendinden başka herkeste kalırdı izi
    Düştüğünde etrafa bakmayı unutalı
    Etrafa bakardı düşen var mı diye
    Yolunda gitmeyenler düşerdi
    Özünden
    Gözünden
    Sözünden düşerdi
    Sürekli kıyılarda gezer
    Süzerdi etrafı
    Kendine yar olamayanların
    Başkalarına yar olmaya çalışmalarına kulak verir
    Kendinden başkasına sağırdı kulakları
    Sevmeli derdi
    Çok sevmeli
    Yaşayan ölüleri
    Yaşarken sevmeli
    Severdi de
    Koşaradım sever
    Giderdi indirip yelkenleri
    Ardına bakmazdı giderken
    Bilirdi limanlar tenha
    Kalanlar suratsız
    Ölürdü günün ardından Ali
    Ölünce kan gelirdi benzine
    Yaşarken takatsiz
    M’S

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YouTube